NA POCZĄTKU BYŁA TV SOLIDARNOŚĆ...
W czasie I Krajowego Zjazdu Delegatów NSZZ "Solidarność", jesienią 1981, Międzynarodowa Konfederacja Wolnych Związków Zawodowych ofiarowała "Solidarności" profesjonalną kamerę telewizyjną, zestaw montażowy i sto kaset.
To był początek działalności Agencji Telewizyjnej "Solidarność", nazywanej czasami telewizją BIPS, czyli Biura Informacyjno-Prasowego "Solidarności", a najczęściej Telewizją "Solidarność".
Agencja rejestrowała posiedzenia władz naczelnych Związku, publiczne wystąpienia Lecha Wałęsy oraz ważne wydarzenia polityczne i społeczne.
Pierwszym samodzielnie zrealizowanym filmem przez Telewizję "S" był reportaż pt. "Kandydat" w reż. Mariana Terleckiego, poświęcony wyborowi Lecha Wałęsy na przewodniczącego "Solidarności".
13 grudnia 1981 kamera "Solidarności" musiała zejść do podziemia. Odtąd używana była głównie do zapisu ulicznych protestów i dokumentowania tajnych spotkań władz podziemnej "Solidarności". Relacje te przesyłano do zachodnich stacji telewizyjnych, potwierdzając tym samym istnienie w Polsce oporu przeciw porządkowi stanu wojennego.
Działając od 1984 roku pod ochronnym parasolem Kościoła, jako Duszpasterski Ośrodek Dokumentacji i Rozpowszechniania "Video", następnie jako Dział Dokumentacji i Pomocy Duszpasterskiej "Video" wspierany przez Biskupa Gdańskiego - Telewizja "S" docierała w miejsca dla innych ekip niedostępne. W 1988 jej kamera obecna była w Stoczni Gdańskiej, wśród strajkujących robotników. Rok później filmowała w Warszawie obrady Okrągłego Stołu.
Odzyskanie niepodległości zaowocowało powołaniem Fundacji Filmów i Programów Katolickich Video Studio Gdańsk, która w znacznym stopniu, programowo jak i personalnie, stała się kontynuacją Telewizji "Solidarność".
Z kolei Video Studio Gdańsk zainicjowało w 2004 powstanie Fundacji Archiwum Filmowe "Drogi do niepodległości"...
W czasie I Krajowego Zjazdu Delegatów NSZZ "Solidarność", jesienią 1981, Międzynarodowa Konfederacja Wolnych Związków Zawodowych ofiarowała "Solidarności" profesjonalną kamerę telewizyjną, zestaw montażowy i sto kaset.
To był początek działalności Agencji Telewizyjnej "Solidarność", nazywanej czasami telewizją BIPS, czyli Biura Informacyjno-Prasowego "Solidarności", a najczęściej Telewizją "Solidarność".
Agencja rejestrowała posiedzenia władz naczelnych Związku, publiczne wystąpienia Lecha Wałęsy oraz ważne wydarzenia polityczne i społeczne.
Pierwszym samodzielnie zrealizowanym filmem przez Telewizję "S" był reportaż pt. "Kandydat" w reż. Mariana Terleckiego, poświęcony wyborowi Lecha Wałęsy na przewodniczącego "Solidarności".
13 grudnia 1981 kamera "Solidarności" musiała zejść do podziemia. Odtąd używana była głównie do zapisu ulicznych protestów i dokumentowania tajnych spotkań władz podziemnej "Solidarności". Relacje te przesyłano do zachodnich stacji telewizyjnych, potwierdzając tym samym istnienie w Polsce oporu przeciw porządkowi stanu wojennego.
Działając od 1984 roku pod ochronnym parasolem Kościoła, jako Duszpasterski Ośrodek Dokumentacji i Rozpowszechniania "Video", następnie jako Dział Dokumentacji i Pomocy Duszpasterskiej "Video" wspierany przez Biskupa Gdańskiego - Telewizja "S" docierała w miejsca dla innych ekip niedostępne. W 1988 jej kamera obecna była w Stoczni Gdańskiej, wśród strajkujących robotników. Rok później filmowała w Warszawie obrady Okrągłego Stołu.
Odzyskanie niepodległości zaowocowało powołaniem Fundacji Filmów i Programów Katolickich Video Studio Gdańsk, która w znacznym stopniu, programowo jak i personalnie, stała się kontynuacją Telewizji "Solidarność".
Z kolei Video Studio Gdańsk zainicjowało w 2004 powstanie Fundacji Archiwum Filmowe "Drogi do niepodległości"...
kliknij na miniaturkę, aby zobaczyć w normalnym rozmiarze
zdjęcie pochodzi z albumu
Pierwsza kamera BIPS z 1981 roku
zdjęcie pochodzi z albumu
Pierwsza kamera BIPS z 1981 roku
Aktualnie w magazynach Video Studio Gdańsk znajduje się 8.000 taśm filmowych i kaset telewizyjnych. To olbrzymie archiwum jest nieoficjalnym zapisem wydarzeń politycznych, społecznych, gospodarczych i kulturalnych począwszy od roku 1981. Unikalną część zbiorów tworzą materiały z pierwszego okresu "Solidarności" oraz Polski stanu wojennego. Dokumentują one najważniejsze epizody tamtego czasu, ale także Okrągły Stół oraz początki polskiej transformacji lat 90-tych.
W przygotowaniu